استیل چیست؟
یکی از عناصری که در ساخت آلیاژ استیل به کار می رود و طی یک فرآیند شیمیایی به آهن
اضافه می شود، کربن است.
این ماده تا مقدار ۲ درصد مجاز است که به آهن اضافه شود. مواد دیگری نیز برای ساخت محصول
ما به فلز آهن اضافه می شود که همه آن ها در کنار هم ویژگی های آلیاژ استیل را تشکیل می دهند
و نسبت ترکیب آن ها با آهن، این ویژگی ها را تغییر می دهد.
کربن خود به تنهایی باعث ایجاد خاصیت مقاومت می شود، وجود عناصر دیگر که در
ادامه با آن ها آشنا می شویم باعث ایجاد خاصیت انعطاف پذیری در استیل می شود.
فولادهای آلیاژهایی از آهن و کربن هستند که میزان کربن در آنها کمتر از ۲ درصد می باشد،
همچنین در مقادیر کمتر از ۱ درصد و گوگرد و فسفر در مقادیر جزئی به عنوان Mn و Si
فولادها یافت می شوند.
استیل چیست؟
البته فولادهای آلیاژی حاوی مقادیر زیادی عنصر آلیاژی می باشند. به طور کلی قطعات ریختگی
فولادی به دو دسته اساسی تقسیم می شوند .
خصوصیات فولاد توسط ترکیب شیمیایی خصوصا کربن کنترل می شود. اگر میزان کربن موجود
در فولاد کم باشد فولاد کاملا نرم می باشد و استحکام آن نیز پایین خواهد بود و هر چه
درصد کربن بالا رود استحکام افزایش و قابلیت انعطاف کاهش خواهد یافت.
هر چه درجه حرارت تمپر بالا می رود از یک طرف قابلیت انعطاف و درصد کاهش سطح مقطع
افزایش می یابد و از طرف دیگر سختی، استحکام نهایی و نقطه تسلیم افت می کند.
استیل گروه دیگری از آلیاژهای مورد نظر ماست که به طور جداگانه آن را معرفی می کنیم،
وجود عنصری به نام کروم در ترکیباتی که استیل را ایجاد می کند باعث تولید این آلیاژ جدید
با ویژگی های منحصر به فرد می شود.